12 maart 2019

Hoe werkt de Amerikaanse veiling van HET EERSTE KISTJE witte asperges van 2019?

Vorig jaar hebben wij voor de eerste keer HET EERSTE KISTJE witte asperges geveild bij Restaurant De Ooievaar. Door het succes van afgelopen jaar en het enorme bedrag van €6700,- dat wij dankzij de aanwezigen hebben opgehaald gaan wij het dit jaar een vervolg geven. HET EERSTE KISTJE maakt de aspergeliefhebber warm voor het aspergeseizoen dat komen gaat. Dit jaar oogsten wij voor het tweede jaar onze eigen witte asperges die geteeld worden in een kas in ‘t Rijpje (Sint Maarten). De witte asperge is een typisch Nederlandse groente die wordt gerefereerd aan het voorjaar. Het is namelijk ook één van de weinige groenten die in het voorjaar in Nederland wordt geoogst en direct kan worden gegeten. De koningin der groenten, zoals de witte asperge ook wel wordt genoemd, willen wij ook dit jaar veilen op Amerikaanse wijze. Deze manier van veilen houdt in dat:

  • 15% van het 3-gangen aspergediner vormt het startbedrag van de veiling.
  • Tijdens de veiling betaald elk bedrijf alleen het verschil met het vorige bod. (VOORBEELD; bij een startbedrag van bv. €1000,- en het eerste bod namens bedrijf A is €1100,- dan wordt er €100,- voor bedrijf A in rekening gebracht. Bij een volgend bod van €1200,- namens bedrijf B wordt er €100,- voor bedrijf B in rekening gebracht enz. Ieder bedrijf betaald uiteindelijk alleen haar eigen biedingen. Vorig jaar was het bedrag €6700,-, waarbij het bedrag uit allemaal biedingen bestond van €100,- door alle aanwezigen die biedingen hebben gedaan.)
  • Bedrijven mogen meerdere keren opbieden.
  • De veiling stopt zodra er geen bieding meer wordt gedaan.
  • De laatste bieder ontvangt HET EERSTE KISTJE van 2019 en mag zijn naam hieraan hangen.
  • Het doel is om zoveel mogelijk geld op te halen voor Stichting ALS Nederland.
  • Het volledige bedrag van HET EERSTE KISTJE komt ten goede van Stichting ALS Nederland.

PS. Wij hebben nog een aantal beschikbare plekken voor de feestelijke opening van het aspergeseizoen. Zou jij er met jou bedrijf bij willen zijn? Stuur dan even een mailtje naar sem@bybroersen.nl of klik hier voor ons contactformulier. Meer informatie over de veiling van 2019 klik hier!

 

Hoe werkt de Amerikaanse veiling van HET EERSTE KISTJE witte asperges van 2019?
8 maart 2019

Witte asperges zijn verkrijgbaar in de boerderijautomaat

Eindelijk is het weer zover. Wij zijn weer druk bezig met het oogsten van de lentegroente, de witte asperge. Ondanks het donkere weer van de afgelopen dagen oogsten wij momenteel genoeg om te verkopen. De asperges liggen dan ook dagelijks vers in de boerderijautomaat op ons bedrijf. Naast de asperges zijn er momenteel tulpen, eieren, saus en soep verkrijgbaar.

Boerderijwinkel

De boerderijwinkel is vanaf 15 maart iedere vrijdag en zaterdag geopend van 11.00-17.00 uur. Buiten de openingstijden van de winkel is de automaat dagelijks geopend van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat.

Horeca

Ook zullen wij binnenkort weer asperges gaan leveren aan de restaurants in de buurt. Hierover binnenkort meer. Ben je kok of eigenaar van een restaurant dan kan je straks bestellen via ons nieuwe bestelsysteem. Je kan je hiervoor aanmelden op www.horeca-asperges.nl of door hier te klikken.

Witte asperges zijn verkrijgbaar in de boerderijautomaat
7 maart 2019

Omschakeling van het bedrijf

2000

Voor de gewassen die Ruud en Ilse teelden vielen de marktprijzen vaak erg tegen en daarom hadden Ruud en Ilse het er regelmatig over om iets anders te gaan doen. Hierbij werd gedacht aan tulpen broeien, aardbeien telen en andere gewassen zoals bloemkool en peen.

Roy was ondertussen een jaar of 15 en werkte, naast dat hij op school zat, in de vakanties al een paar jaar bij het voornamelijke Strooper en Stoop in Tuitjenhorn. Strooper en Stoop, die op grotere schaal tulpen en lelies teelde, was al verder gemechaniseerd en Roy zag dat het op deze manier veel gemakkelijker ging dan thuis. Thuis werd er namelijk nog volledig met de hand gepeld. Roy zijn interesse lag voornamelijk bij de tulpen en daarom kocht hij in 2004 zijn eerste tulpensoort “Pako”. 

2005

In 2005 ging het roer om bij Ruud en Ilse. Ruud die in het verleden, toen hij heel jong was, al eens aardbeien had geteeld in de vollegrond was dit nooit vergeten. Dus besloten zij, na alles uitgezocht te hebben, over te gaan op de teelt van aardbeien, maar dan in de kas. Daarvoor werd er een kas van 2000 m2 en een tunnelkas van 800 m2 gebouwd, een grote parkeerplaats aangelegd en een stalletje gemaakt om de aardbeien te verkopen. Het was dan ook het plan om zoveel mogelijk direct aan de consument te gaan verkopen. In de zomer van 2005 werden de eerste aardbeien geplukt en verkocht in het stalletje. Doordat er al snel veel aanloop was voldeed het stalletje al snel niet meer en werd er besloten om een verkoopautomaat te plaatsen. Op drukke dagen op vrijdag en zaterdag werd er een bollenkist op zijn kop gezet en stonden o.a. Ilse en Britt daar regelmatig de aardbeien te verkopen.

In het eerste jaar dat zij aardbeien teelden was het heel erg hectisch op het bedrijf. Het plukken van de aardbeien valt precies samen met de oogst en het pellen van de tulpenbollen dus dit was niet zo’n goede combinatie. Daarom is er besloten om de tulpen van de hand te doen. Roy die vanaf jongs af aan al uitzonderlijke interesse had in de tulpen heeft toen in het najaar van 2005 de tulpen overgenomen van Ruud en Ilse. Vanaf toen liet hij dit telen en verwerken bij Strooper en Stoop.

In samenwerking met andere tuinbouwbedrijven is de Tuinderskring Harenkarspel opgericht, zodat er in de zomer ook meer toeristen op het bedrijf kwamen. Gezamenlijk is er een fietsroute uitgestippeld en zijn er open dagen georganiseerd. Om meer op het toerisme in te spelen is er in 2008 een zelfpluktuin aangelegd met diverse soorten kleinfruit en snijbloemen. Vanwege het toenemende aantal klanten en om ze beter van dienst te zijn, is in het voorjaar van 2006 in de hoek van de schuur een boerderijwinkeltje gemaakt.

De windmolen die in 2000 is gerealiseerd, is in 2008 vervangen door een nieuwe windmolen. De nieuwe windmolen is hoger en wekt daardoor meer elektriciteit op. Momenteel leveren wij daarom voor 700 huishoudens aan elektriciteit op.

Verder is in deze periode de druivenkas gebouwd waarin wij ook dit jaar weer Pop Up in de Polder houden. Dit jaar mogen wij alweer voor het vierde jaar zo’n 300 gasten ontvangen die verwend worden met heerlijke gerechten van asperges en aardbeien door Restaurant De Ooievaar, Brasserie De Keuken en Restaurant RuiG.

Volgende week onder andere meer over de start van de aspergeteelt by Broersen.

 

Omschakeling van het bedrijf
28 februari 2019

Altijd graag meehelpen!

1990-2000

De locatie van ons bedrijf dat toen nog in Langedijk stond werd later herverdeeld, waardoor dit vanaf 1990 tot Warmenhuizen behoorde. Nic zei altijd al dat hij op zijn 60e wilde stoppen met werken. Dit lukte dan ook en hij bouwde samen met Corry een nieuw huis in het dorp van Warmenhuizen aan de Sportlaan. Dit betekende dat Ruud en Ilse het bedrijf gingen overnemen en het dorp verruilde voor de polder van Warmenhuizen. Nic was wel nog veel aan het helpen in de drukke tijden en voornamelijk in de tulpen. De kool werd veelal in samenwerking met Ruud zijn broer Kees geoogst.

In november 1990 was de val van de Berlijnse muur. Dan denkt u nu van wat heeft dit met de ontwikkeling van ons bedrijf te maken maar dat zit als volgt. Doordat de muur viel kwam de export naar Rusland en Oost-Europa op gang. Daardoor werd de kool in het voorjaar van 1991 voor hoge prijzen verkocht. Dit was een goede start na de overname. Naast de kool (5 ha), aardappels (2 ha) en tulpen (2 ha) werden er ook afwisselend wortelen, uien en chinese kool geteeld. Zodra de kool in de herfst was geoogst en de tulpen waren geplant, ging Ruud altijd te metselen. Dit deed hij totdat de handel van de kool aantrok en dan ging hij de kool verwerken. In deze jaren ging het bedrijf op deze voet verder.

Windmolen

In deze tijd werd er steeds vaker gesproken over het opwekken van schone energie. Een nieuwe ontwikkeling die gaande was, was het opwekken van elektriciteit door middel van windmolens. Met een gezamenlijke groep agrariërs is vanaf 1996 besloten om hier op in te zetten en een klein windmolenpark te ontwikkelen langs de N245. Uiteindelijk werd dit windmolenpark, dat bestond uit acht windmolens van 55 meter hoog, in 2000 gerealiseerd. Een van de acht is van Ruud en Ilse en wekte toen voor 600 huishoudens elektriciteit op.

“Geheimhoudingsplicht” aan Roy

Nadat Roy in 1988 was geboren, volgden in deze periode Britt (1990), Kay (1993) en Sem (1996). Wij waren er allemaal erg graag aanwezig als er gewerkt werd op het bedrijf. Toen Roy nog klein was leidde dit ertoe dat hij helemaal niet naar school wilde als Ruud bv. ging kunstmeststrooien, aardappels rooien of koolplanten. Daarom was er op een gegeven moment een soort “geheimhoudingsplicht”. Ruud mocht niet zeggen wat hij de volgende dag ging doen, want anders was het voor Ilse niet te doen om Roy naar school te krijgen. Die wilde altijd overal bij zijn. In de vakantieperiode waren er altijd veel scholieren aan het werk om bollen op te zoeken en te pellen. Hier werd dan een mooi kermiscentje mee verdiend. Ook wij vonden dit altijd erg leuk en gezellig!

In 1998 werden de tulpenbollen voor het laatst met de hand opgezocht (zie foto’s). Hierna werd er overgegaan naar de nettenteelt, waardoor de hoeveelheid hectares bollen flink uitbreiden. Daarnaast nam de mechanisatie wederom toe voor veel andere gewassen. Dit leidde heel snel dat bedrijven gingen vergroten, waardoor bij veel bedrijven de kostprijs omlaag moest en ook ging. Ruud en Ilse zagen het niet zitten om grote machines aan te schaffen en veel meer hectares tulpen en andere gewassen te gaan telen. Daarom dachten ze erover na om op een andere manier hun boterham te gaan verdienen.

Altijd graag meehelpen!
27 februari 2019

Het eerste kopje witte asperge

De witte asperges in de kas hebben het ook gemerkt dat het een stuk warmer is voor de tijd van het jaar. Vandaag kwam het eerste kopje witte asperge boven de grond uitsteken. Wanneer dit vorig jaar nog 16 maart was, is het nu ruim twee weken eerder dan toen. Dit is natuurlijk extreem vroeg! Wanneer wij genoeg hebben om iedereen van asperges te voorzien zullen wij dit met iedereen delen via onze social media kanalen. Dit is namelijk afhankelijk van het weer van de komende weken.

De komende weken zullen er nog volop verse tulpen in de boerderijautomaat liggen!

Het eerste kopje witte asperge
23 februari 2019

Extra dag Pop Up in de Polder met RuiG

De eerste editie van POP UP WALKING DINER IN DE POLDER!

De reserveringen voor Pop Up in de Polder met De Ooievaar en De Keuken gaan wel erg snel en daarom hebben wij besloten om er één dag aan toe te voegen. Dit gaan wij doen i.s.m. Chef-kok Bernd Gerats van Restaurant RuiG.

Iets ander concept 

Om het diner een frisse draai te geven was het idee van Bernd om er een Walking Diner van te maken. Walking Diner in de Polder vindt plaats op donderdag 13  juni van 18:00 tot 22:00 uur en bestaat uit een zesgangenmenu met groene asperges en aardbeien by Broersen.

RuiG maakt al meerdere jaren gebruik van onze seizoensproducten en hierdoor hebben wij een goede samenwerking opgebouwd.

Er is plaats voor 50 personen en je kan vanaf dit moment reserveren door hier te klikken.

Kan je deze datum niet? Dan kunt u reserveren voor Pop Up in de Polder in mei of juni. VOL IS VOL!

Kijk op www.popupindepolder.nl of klik hier!

             

 

Extra dag Pop Up in de Polder met RuiG
21 februari 2019

Brand!

1980-1985

Naast de tuinbouwactiviteiten die Nic uitvoerde op het thuisbedrijf was hij ook regelmatig te vergaderen. Hij zat in de raad van Langedijk, het dagelijks bestuur van LTB (Landelijke Tuinbouwbond) en het bestuur van het waterschap. Hierdoor had hij veel nevenactiviteiten naast de werkzaamheden thuis.

In 1983 ontmoette Ilse Ruud Broersen (zoon van Cor en Marie Broersen die een tuinbouwbedrijf hadden aan de Diepsmeerweg in Warmenhuizen, het huidige Pater Broersen). Vanaf dat jaar ging Ruud naast zijn activiteiten als metselaar zich bezig houden met de teelt van kool en huurde hij land om zijn eerste tulpenbollen op te telen.

1985-1990

Het was 13 mei, alle kool was al verkocht en het koelhuis was leeg. In de avond werden de tulpen met de kopmachine er af gehaald en vervolgens na gekopt met de hand. Nadat het werk af was ging iedereen naar huis.

14 mei 1985

Normaal gesproken stonden Nic en Ruud al vroeg kool klaar te maken in de schuur, maar doordat de kool dus al verkocht was hoefde dat nu niet. Nic was wel al vroeg wakker, maar nadat hij was opgestaan merkte hij dat het had geregend en geonweerd. Na nog een laatste onverwachte gigantische onweersklap om 7.00 uur besloot hij maar weer naar bed gaan. De stroom was niet uitgevallen, dus hij dacht het zal hier niet ingeslagen zijn. Wel liep hij toevallig nog naar het raam toe en keek hij naar buiten en toen zag hij een enorme rookpluim uit de schuur komen. De laatste gigantische onweersklap was toch een rake klap in de schuur geweest.

Nic brulde door de gang dat de schuur in brand stond naar Corry en Ilse. Carola woonde inmiddels niet meer thuis nadat ze van het voorjaar met John Nannes was getrouwd. Corry en Ilse waren ook al door die klap wakker geworden en sprongen uit bed. Nic rende naar de schuur om te kijken of er nog iets gered kon worden en ondertussen belde Ilse de brandweer. In de tussentijd wist Nic de hond, de auto en een fiets nog te redden, maar daarna greep het vuur razendsnel om zich heen. Veel andere mensen in de omgeving die op het punt stonden om naar het werk te gaan, hadden de bliksem ook zien inslaan. De brandweercommandant die als eerste aankwam adviseerde om alle spullen uit het huis te halen, want het zag ernaar uit dat deze ook in vlammen op zou gaan. Veel omstanders hielpen om zoveel mogelijk spullen uit het huis halen. Na een kwartier arriveerde de brandweer pas, omdat er discussie was of de brandweer van Warmenhuizen of Langedijk moest komen. Uiteindelijk kwam het korps van Langedijk en zij konden beginnen met blussen. De schuur was niet meer te redden en het huis werd nat gehouden. Nadat de wind draaide was definitief het gevaar dat het huis zou verbranden geweken. De schuur was volledig in de as gelegd met alle machines die erin stonden. (Zie onderaan deze blog een volledige foto collage van de brand en de nieuwbouw van de schuur.) 

                       

 Na een paar dagen nablussen en nadat alles was afgehandeld met de verzekering kon de troep worden opgeruimd. Ook gingen de werkzaamheden gewoon door en stond het bollenrooien en -pellen weer voor de deur. Daarvoor werd vervangende schuurruimte gehuurd bij de broers van Ruud (Siem en Koos Broersen). Zo konden de werkzaamheden gewoon doorgaan.

De gehele zomer is er keihard gewerkt door Bouwbedrijf Jan Moras om ook deze schuur af te bouwen. De schuur en het koelhuis moesten namelijk voor de herfst, voordat de kool geoogst ging worden, klaar zijn. De schuur werd een stuk hoger gebouwd, omdat vanaf nu de kool en een deel van de bollen in kisten werd gedaan. Dit jaar werden er dan naast de vervangende (verbrande) spullen ook nieuwe koolkisten en een heftruck (zie foto Ruud en Ilse aan het oefenen) aangeschaft. Dit was wederom een enorme verbetering.

             

In 1987 trouwde Ruud en Ilse met elkaar en gingen op het dorp in Warmenhuizen wonen. Hier werd Roy in oktober 1988 geboren. In najaar van 1989 stopte Nic met zijn werkzaamheden als raadslid van de gemeente Langedijk. Hiervoor kreeg jij een onderscheiding en kwam er een krantenbericht uit. “Het mooiste krijg je voor niets”, aldus Nic Karsten.Hij ging uit de raad, deels omdat vanaf 1990 onze huidige bedrijfslocatie niet meer in Langedijk, maar in Warmenhuizen kwam te liggen. Daarover volgende week meer en vergeet niet alle foto’s hieronder te bekijken.

Brand!
14 februari 2019

De verkaveling van het Geestmerambacht gebied

1965-1970

In 1965 ging Nic zelf verder met zijn eigen bedrijf, niet meer samen met zijn vader en broer. Wel werd er nog veel samengewerkt en gebruik gemaakt van dezelfde schuur. In deze tijd kocht Nic zijn eerste Agria (tweewielige trekker) die het paard verving. Rond 1968 begon de verkaveling (zie foto’s) in het hele Geestmerambacht gebied. Alle slootjes werden drooggelegd door het waterpeil maar liefst 1 meter te verlagen en waar de wegen moesten komen, werd dat aangevuld met zand uit het tegenwoordige Geestmerambacht meer. Hierdoor is het recreatiegebied Geestmerambacht ontstaan. Daarna werden alle slootjes met bulldozers gedempt en werden er nieuwe grote sloten gegraven. Alles werd vervolgens opnieuw ingedeeld, nieuwe tuinbouwbedrijven werden gesticht en werden de wegen in dit gebied aangelegd, waaronder de N245. Dit heeft voor een enorme boost gezorgd voor het leven en bedrijvigheid in Warmenhuizen.

Op de foto is een zandzuiger te zien die zand uit het recreatiegebied Geestmerambacht zoog en dit werd richting het gebied via buizen verplaatst, zodat daar de wegen op aangelegd konden worden.

1970-1975

Nic wist vanaf het begin van de verkaveling welke plek hij graag wilde hebben. Dit werd in 1971 verzilverd, door het te ruilen met het eigen land, en de plek aan de Dergmeerweg 30 in het toenmalige Oudkarspel was een feit. Dit perceel was 7 ha groot. Hier liet Nic een huis en een schuur bouwen  (zie foto) om hier met zijn gezin te gaan wonen en om zijn tuinbouwbedrijf verder uit te bouwen. Nic werkte toen ook nog veel samen met zijn broers Jaap en Henk en teelde kool, aardappels en tulpen. In deze tijd kwam de mechanisatie op gang en daarom werd ook de eerste trekker (merk Steyr) gekocht die deels de Agria verving. De aardappels en tulpen konden vanaf nu worden gepoot/geplant en gerooid worden met een machine, maar de tulpenbollen werden wel nog met de hand opgezocht met scholieren in de zomervakantie. Ook was het in de zomervakantie altijd een hele drukte als scholieren met de hand aan het bollenpellen waren.

Op de foto de bouw van de schuur en op de andere foto de tweede nieuwe bollenplanter. Op de foto van links naar rechts Carola, Ilse, Nic, Jaap jr en Jaap sr.

 

 

1975-1980

Vanaf dit jaar konden de tulpen machinaal gekopt worden met de nieuwe kopmachine (zie foto waarop Carola en Nic staan met de machine). Vervolgens moesten de tulpenbedden wel nog worden nagelopen door scholieren net zoals dat tegenwoordig gaat. De kool werd in de herfst allemaal nog met de hand van het land gehaald en vervolgens los gestapeld in het koelhuis, omdat er nog geen heftruck was. In de winter werden alle kolen één voor één nagekeken en werden de gezonde kolen teruggelegd en de zieke kolen werden opgeknapt en vervolgens teruggelegd of vroegtijdig verkocht. De kool werd verpakt in zakjes per 25 kilogram en werd verkocht door middel van bemiddeling of werd geveild. Ook al was er nog veel handarbeid het was in vergelijking met voor de verkaveling een hele verbetering. Ook ging de productie per hectare flink omhoog.

 

Minister van Landbouw Fons van der Stee (zie foto en krantenbericht hieronder) kwam op bedrijfsbezoek bij Nic Karsten om te kijken hoe het in zijn werk ging.

De verkaveling van het Geestmerambacht gebied
7 februari 2019

Het begin van de bollenteelt

1950-1955

In deze tijd werd er gestart met de bollenteelt van gladiolen met zo’n 0,5 ha. Een jaar later werd de hoeveelheid verdubbeld tot 1 ha en vier soorten. Vervolgens wilden de heren ook met de tulpenteelt starten, maar daarvoor moesten ze een erkenning krijgen en moest er een teeltvergunning en plantgoed worden gekocht. De teeltvergunning kostte 30 gulden per RR (Rijnlandse Roede, ongeveer 14 m2). Het areaal was in het begin zo’n 200 m2 en dit werd langzaam uitgebreid. Dit was hard werken, want de tulpen werd dan wel al met behulp van het paard en ploeg geplant en gerooid, maar wel moesten alle tulpen met de hand worden gekopt, de bollen na het opploegen nog met de hand worden opgezocht en vervolgens allemaal met de hand worden gepeld. De bollen werden in die tijd wel al per vrachtwagen met Nieuwland Transport naar Lisse vervoerd. Verder ging ook de teelt van de andere gewassen op de kleine akkertjes gewoon door.

Op de foto beneden van v.l.n.r. Hein Boon, Klaas Bakker, Gert Kruijer, Aaf Kruijer-Broersen, Jaap sr (met op de arm Jaap jr), Trien Karsten-Boon, Geertje Boekel-Karsten en Gert Kamper. Boven op de auto links Jaan Spoor en rechts Jan Boekel (met Jaap Boekel op de arm). Op de achtergrond de vrachtwagen van Nieuwland Transport met in dit geval kool.

 

1955-1960 

Nic (25 jaar) wilde graag een aandeel in het bedrijf van zijn vader, daarom gingen  Nic, Henk en zijn vader samen het bedrijf runnen. De winstverdelingen veranderde, maar verder veranderde er niet veel. In 1958 trouwde Nic met Corry de Nijs en gingen samenwonen in Kalverdijk. Dit huis (zie foto) hebben zij zelf laten bouwen en kostte in die tijd met grond ongeveer 20.000 gulden. Corry hielp in het voorjaar en in de zomer ook graag mee met tulpenkoppen en met bollenpellen. Na de teelt van aardappelen werd er nog andijvie geteeld en dit werd geveild bij de Noordermarktbond (NMB) in Noord-Scharwoude. Hier gingen dan ook alle producten heen.

 

 

 

 

1960-1965 

De tulpenbollen konden vanaf 1961 geplant worden met de nieuwe koningsplantmachine (zie foto). Met de nieuwe machine, die over houten planken reed, werd een geultje geploegd. Vervolgens liet de machine de bollen in de geul rollen en werd het direct weer dicht geploegd. De bollen zijn geplant! Zo werd de 0,25 hectare bollen geplant in 1 week. Wel moesten elke keer de planken worden verlegd waar overheen gereden werd. Dat was een barre klus, aldus Nic Karsten ;).

Nic en Corry kregen samen twee dochters Ilse (1962) en Carola (1964). Toen de meiden nog jong waren ging de voorkeur van Corry uit om het bollenpellen thuis in de bijkeuken te doen. Dit was dan mooi te combineren met de opvoeding en het huishouden. De moeder van Nic kwam af en toe ook langs om te helpen.

Tot zover de jaren 1950 t/m 1965 waarin de eerste ontwikkelingen van mechanisatie heeft plaats gevonden. Volgende week het begin van de verkaveling, het verhuizen naar Oudkarspel en het bezoek van Landbouwminster Fons van de Stee…..

Het begin van de bollenteelt
31 januari 2019

Ontstaan van by Broersen

Komende weken zullen wij iedere donderdag iets vertellen over het ontstaan van ons familiebedrijf. Deze week een terugblik op 1940-1950, het begin van de tuinbouw carrière van Nic Karsten (vader Ilse en opa Kay en Sem) te Kalverdijk.

1940-1945

Nic was toen 9 jaar oud.  In de zomer van 1940 hielp hij al aardappelen selecteren op het bedrijf van zijn vader Jaap Karsten, net zoals zijn andere broers (Jaap jr en Henk). Jaap Karsten werkte in deze tijd samen met zijn zwager Jan Boekel. Naast de aardappelen (3 ha) werd er ook kool (2 ha) en slabonen (0,5 ha) geteeld op de akkertjes bij het Geestmerambacht. Soms werden er ook wortelen en uien geteeld.

Alle gewassen werden per schuit vervoerd naar Veiling Warmenhuizen. Jaap had drie schuiten met een laadvermogen van 1, 3 en 4,5 ton. Al het werk werd in deze tijd met de hand, paard en schuit gedaan. Voor eigen consumptie werd er tarwe geteeld, hadden ze een koe en een varken. Op deze manier konden zij zichzelf van eten voorzien in deze tijd van de oorlog. Voor alle teelten moest er een bepaald gedeelte worden afgedragen aan de Duitsers. Geregeld werd gecontroleerd hoeveel je had geoogst en werd er bepaald hoeveel er afgedragen moest worden. Stiekem werd er zo nu en dan een deel van de oogst tussen het stro of op zolder verstopt, zodat dit niet naar de Duitsers ging.

Vanaf 1943 ging Nic 1 tot 2 dagen per week naar de lagere tuinbouwschool in Langedijk, hij was toen 13 jaar. Dit werd gecombineerd met het werk thuis op het bedrijf, waarvoor hij zondagsgeld kreeg, dit was maximaal 5 Gulden. Als het thuis rustiger was, werkte hij bij andere waarbij zo’n 5 dubbeltjes (0,50 gulden) werden verdiend. Dit werd normaliter thuis weer afgedragen ;).

In de laatste jaren van de oorlog werd de oogst flink minder. Dit was voornamelijk te verklaren doordat er geen kunstmest meer te verkrijgen was.

1945-1950

Na de oorlog veranderde de samenstelling in het bedrijf. Jaap Karsten en Jan Boekel gingen ieder apart verder. Om een einde aan het kloeten met de schuit te maken, wilde Jaap na de oorlog een motor voor in schuit kopen. Die was de eerste jaren nog niet verkrijgbaar en werd daarom pas in 1947 aangeschaft. 

In 1948 had Nic zijn school afgerond en ging hij volledig werken op het bedrijf (hij was toen 18 jaar). Dit was ook het jaar waarin de stamselectie in de aardappelen begon op advies van de keurmeester Willem Tesselaar. Stamselectie betekende dat de beste aardappelen werden geselecteerd voor het volgende jaar. Dit bevorderde de opbrengst en het pootgoed werd aan de hele buurt verkocht. Op de foto aan de linkerkant Nic en daarnaast zijn vader.

Volgende week meer…… over onder andere de start van de bollenteelt!

 

Ontstaan van by Broersen