Altijd graag meehelpen!
1990-2000
De locatie van ons bedrijf dat toen nog in Langedijk stond werd later herverdeeld, waardoor dit vanaf 1990 tot Warmenhuizen behoorde. Nic zei altijd al dat hij op zijn 60e wilde stoppen met werken. Dit lukte dan ook en hij bouwde samen met Corry een nieuw huis in het dorp van Warmenhuizen aan de Sportlaan. Dit betekende dat Ruud en Ilse het bedrijf gingen overnemen en het dorp verruilde voor de polder van Warmenhuizen. Nic was wel nog veel aan het helpen in de drukke tijden en voornamelijk in de tulpen. De kool werd veelal in samenwerking met Ruud zijn broer Kees geoogst.
In november 1990 was de val van de Berlijnse muur. Dan denkt u nu van wat heeft dit met de ontwikkeling van ons bedrijf te maken maar dat zit als volgt. Doordat de muur viel kwam de export naar Rusland en Oost-Europa op gang. Daardoor werd de kool in het voorjaar van 1991 voor hoge prijzen verkocht. Dit was een goede start na de overname. Naast de kool (5 ha), aardappels (2 ha) en tulpen (2 ha) werden er ook afwisselend wortelen, uien en chinese kool geteeld. Zodra de kool in de herfst was geoogst en de tulpen waren geplant, ging Ruud altijd te metselen. Dit deed hij totdat de handel van de kool aantrok en dan ging hij de kool verwerken. In deze jaren ging het bedrijf op deze voet verder.
Windmolen
In deze tijd werd er steeds vaker gesproken over het opwekken van schone energie. Een nieuwe ontwikkeling die gaande was, was het opwekken van elektriciteit door middel van windmolens. Met een gezamenlijke groep agrariërs is vanaf 1996 besloten om hier op in te zetten en een klein windmolenpark te ontwikkelen langs de N245. Uiteindelijk werd dit windmolenpark, dat bestond uit acht windmolens van 55 meter hoog, in 2000 gerealiseerd. Een van de acht is van Ruud en Ilse en wekte toen voor 600 huishoudens elektriciteit op.
“Geheimhoudingsplicht” aan Roy
Nadat Roy in 1988 was geboren, volgden in deze periode Britt (1990), Kay (1993) en Sem (1996). Wij waren er allemaal erg graag aanwezig als er gewerkt werd op het bedrijf. Toen Roy nog klein was leidde dit ertoe dat hij helemaal niet naar school wilde als Ruud bv. ging kunstmeststrooien, aardappels rooien of koolplanten. Daarom was er op een gegeven moment een soort “geheimhoudingsplicht”. Ruud mocht niet zeggen wat hij de volgende dag ging doen, want anders was het voor Ilse niet te doen om Roy naar school te krijgen. Die wilde altijd overal bij zijn. In de vakantieperiode waren er altijd veel scholieren aan het werk om bollen op te zoeken en te pellen. Hier werd dan een mooi kermiscentje mee verdiend. Ook wij vonden dit altijd erg leuk en gezellig!
In 1998 werden de tulpenbollen voor het laatst met de hand opgezocht (zie foto’s). Hierna werd er overgegaan naar de nettenteelt, waardoor de hoeveelheid hectares bollen flink uitbreiden. Daarnaast nam de mechanisatie wederom toe voor veel andere gewassen. Dit leidde heel snel dat bedrijven gingen vergroten, waardoor bij veel bedrijven de kostprijs omlaag moest en ook ging. Ruud en Ilse zagen het niet zitten om grote machines aan te schaffen en veel meer hectares tulpen en andere gewassen te gaan telen. Daarom dachten ze erover na om op een andere manier hun boterham te gaan verdienen.
