De verkaveling van het Geestmerambacht gebied
In 1965 ging Nic zelf verder met zijn eigen bedrijf, niet meer samen met zijn vader en broer. Wel werd er nog veel samengewerkt en gebruik gemaakt van dezelfde schuur. In deze tijd kocht Nic zijn eerste Agria (tweewielige trekker) die het paard verving. Rond 1968 begon de verkaveling (zie foto’s) in het hele Geestmerambacht gebied. Alle slootjes werden drooggelegd door het waterpeil maar liefst 1 meter te verlagen en waar de wegen moesten komen, werd dat aangevuld met zand uit het tegenwoordige Geestmerambacht meer. Hierdoor is het recreatiegebied Geestmerambacht ontstaan. Daarna werden alle slootjes met bulldozers gedempt en werden er nieuwe grote sloten gegraven. Alles werd vervolgens opnieuw ingedeeld, nieuwe tuinbouwbedrijven werden gesticht en werden de wegen in dit gebied aangelegd, waaronder de N245. Dit heeft voor een enorme boost gezorgd voor het leven en bedrijvigheid in Warmenhuizen.
Op de foto is een zandzuiger te zien die zand uit het recreatiegebied Geestmerambacht zoog en dit werd richting het gebied via buizen verplaatst, zodat daar de wegen op aangelegd konden worden.
Nic wist vanaf het begin van de verkaveling welke plek hij graag wilde hebben. Dit werd in 1971 verzilverd, door het te ruilen met het eigen land, en de plek aan de Dergmeerweg 30 in het toenmalige Oudkarspel was een feit. Dit perceel was 7 ha groot. Hier liet Nic een huis en een schuur bouwen (zie foto) om hier met zijn gezin te gaan wonen en om zijn tuinbouwbedrijf verder uit te bouwen. Nic werkte toen ook nog veel samen met zijn broers Jaap en Henk en teelde kool, aardappels en tulpen. In deze tijd kwam de mechanisatie op gang en daarom werd ook de eerste trekker (merk Steyr) gekocht die deels de Agria verving. De aardappels en tulpen konden vanaf nu worden gepoot/geplant en gerooid worden met een machine, maar de tulpenbollen werden wel nog met de hand opgezocht met scholieren in de zomervakantie. Ook was het in de zomervakantie altijd een hele drukte als scholieren met de hand aan het bollenpellen waren.
Op de foto de bouw van de schuur en op de andere foto de tweede nieuwe bollenplanter. Op de foto van links naar rechts Carola, Ilse, Nic, Jaap jr en Jaap sr.
Vanaf dit jaar konden de tulpen machinaal gekopt worden met de nieuwe kopmachine (zie foto waarop Carola en Nic staan met de machine). Vervolgens moesten de tulpenbedden wel nog worden nagelopen door scholieren net zoals dat tegenwoordig gaat. De kool werd in de herfst allemaal nog met de hand van het land gehaald en vervolgens los gestapeld in het koelhuis, omdat er nog geen heftruck was. In de winter werden alle kolen één voor één nagekeken en werden de gezonde kolen teruggelegd en de zieke kolen werden opgeknapt en vervolgens teruggelegd of vroegtijdig verkocht. De kool werd verpakt in zakjes per 25 kilogram en werd verkocht door middel van bemiddeling of werd geveild. Ook al was er nog veel handarbeid het was in vergelijking met voor de verkaveling een hele verbetering. Ook ging de productie per hectare flink omhoog.
Minister van Landbouw Fons van der Stee (zie foto en krantenbericht hieronder) kwam op bedrijfsbezoek bij Nic Karsten om te kijken hoe het in zijn werk ging.