Altijd graag meehelpen!

1990-2000

De locatie van ons bedrijf dat toen nog in Langedijk stond werd later herverdeeld, waardoor dit vanaf 1990 tot Warmenhuizen behoorde. Nic zei altijd al dat hij op zijn 60e wilde stoppen met werken. Dit lukte dan ook en hij bouwde samen met Corry een nieuw huis in het dorp van Warmenhuizen aan de Sportlaan. Dit betekende dat Ruud en Ilse het bedrijf gingen overnemen en het dorp verruilde voor de polder van Warmenhuizen. Nic was wel nog veel aan het helpen in de drukke tijden en voornamelijk in de tulpen. De kool werd veelal in samenwerking met Ruud zijn broer Kees geoogst.

In november 1990 was de val van de Berlijnse muur. Dan denkt u nu van wat heeft dit met de ontwikkeling van ons bedrijf te maken maar dat zit als volgt. Doordat de muur viel kwam de export naar Rusland en Oost-Europa op gang. Daardoor werd de kool in het voorjaar van 1991 voor hoge prijzen verkocht. Dit was een goede start na de overname. Naast de kool (5 ha), aardappels (2 ha) en tulpen (2 ha) werden er ook afwisselend wortelen, uien en chinese kool geteeld. Zodra de kool in de herfst was geoogst en de tulpen waren geplant, ging Ruud altijd te metselen. Dit deed hij totdat de handel van de kool aantrok en dan ging hij de kool verwerken. In deze jaren ging het bedrijf op deze voet verder.

Windmolen

In deze tijd werd er steeds vaker gesproken over het opwekken van schone energie. Een nieuwe ontwikkeling die gaande was, was het opwekken van elektriciteit door middel van windmolens. Met een gezamenlijke groep agrariërs is vanaf 1996 besloten om hier op in te zetten en een klein windmolenpark te ontwikkelen langs de N245. Uiteindelijk werd dit windmolenpark, dat bestond uit acht windmolens van 55 meter hoog, in 2000 gerealiseerd. Een van de acht is van Ruud en Ilse en wekte toen voor 600 huishoudens elektriciteit op.

“Geheimhoudingsplicht” aan Roy

Nadat Roy in 1988 was geboren, volgden in deze periode Britt (1990), Kay (1993) en Sem (1996). Wij waren er allemaal erg graag aanwezig als er gewerkt werd op het bedrijf. Toen Roy nog klein was leidde dit ertoe dat hij helemaal niet naar school wilde als Ruud bv. ging kunstmeststrooien, aardappels rooien of koolplanten. Daarom was er op een gegeven moment een soort “geheimhoudingsplicht”. Ruud mocht niet zeggen wat hij de volgende dag ging doen, want anders was het voor Ilse niet te doen om Roy naar school te krijgen. Die wilde altijd overal bij zijn. In de vakantieperiode waren er altijd veel scholieren aan het werk om bollen op te zoeken en te pellen. Hier werd dan een mooi kermiscentje mee verdiend. Ook wij vonden dit altijd erg leuk en gezellig!

In 1998 werden de tulpenbollen voor het laatst met de hand opgezocht (zie foto’s). Hierna werd er overgegaan naar de nettenteelt, waardoor de hoeveelheid hectares bollen flink uitbreiden. Daarnaast nam de mechanisatie wederom toe voor veel andere gewassen. Dit leidde heel snel dat bedrijven gingen vergroten, waardoor bij veel bedrijven de kostprijs omlaag moest en ook ging. Ruud en Ilse zagen het niet zitten om grote machines aan te schaffen en veel meer hectares tulpen en andere gewassen te gaan telen. Daarom dachten ze erover na om op een andere manier hun boterham te gaan verdienen.

Het eerste kopje witte asperge

De witte asperges in de kas hebben het ook gemerkt dat het een stuk warmer is voor de tijd van het jaar. Vandaag kwam het eerste kopje witte asperge boven de grond uitsteken. Wanneer dit vorig jaar nog 16 maart was, is het nu ruim twee weken eerder dan toen. Dit is natuurlijk extreem vroeg! Wanneer wij genoeg hebben om iedereen van asperges te voorzien zullen wij dit met iedereen delen via onze social media kanalen. Dit is namelijk afhankelijk van het weer van de komende weken.

De komende weken zullen er nog volop verse tulpen in de boerderijautomaat liggen!

Extra dag Pop Up in de Polder met RuiG

De eerste editie van POP UP WALKING DINER IN DE POLDER!

De reserveringen voor Pop Up in de Polder met De Ooievaar en De Keuken gaan wel erg snel en daarom hebben wij besloten om er één dag aan toe te voegen. Dit gaan wij doen i.s.m. Chef-kok Bernd Gerats van Restaurant RuiG.

Iets ander concept 

Om het diner een frisse draai te geven was het idee van Bernd om er een Walking Diner van te maken. Walking Diner in de Polder vindt plaats op donderdag 13  juni van 18:00 tot 22:00 uur en bestaat uit een zesgangenmenu met groene asperges en aardbeien by Broersen.

RuiG maakt al meerdere jaren gebruik van onze seizoensproducten en hierdoor hebben wij een goede samenwerking opgebouwd.

Er is plaats voor 50 personen en je kan vanaf dit moment reserveren door hier te klikken.

Kan je deze datum niet? Dan kunt u reserveren voor Pop Up in de Polder in mei of juni. VOL IS VOL!

Kijk op www.popupindepolder.nl of klik hier!

Brand!

1980-1985

Naast de tuinbouwactiviteiten die Nic uitvoerde op het thuisbedrijf was hij ook regelmatig te vergaderen. Hij zat in de raad van Langedijk, het dagelijks bestuur van LTB (Landelijke Tuinbouwbond) en het bestuur van het waterschap. Hierdoor had hij veel nevenactiviteiten naast de werkzaamheden thuis.

In 1983 ontmoette Ilse Ruud Broersen (zoon van Cor en Marie Broersen die een tuinbouwbedrijf hadden aan de Diepsmeerweg in Warmenhuizen, het huidige Pater Broersen). Vanaf dat jaar ging Ruud naast zijn activiteiten als metselaar zich bezig houden met de teelt van kool en huurde hij land om zijn eerste tulpenbollen op te telen.

1985-1990

Het was 13 mei, alle kool was al verkocht en het koelhuis was leeg. In de avond werden de tulpen met de kopmachine er af gehaald en vervolgens na gekopt met de hand. Nadat het werk af was ging iedereen naar huis.

14 mei 1985

Normaal gesproken stonden Nic en Ruud al vroeg kool klaar te maken in de schuur, maar doordat de kool dus al verkocht was hoefde dat nu niet. Nic was wel al vroeg wakker, maar nadat hij was opgestaan merkte hij dat het had geregend en geonweerd. Na nog een laatste onverwachte gigantische onweersklap om 7.00 uur besloot hij maar weer naar bed gaan. De stroom was niet uitgevallen, dus hij dacht het zal hier niet ingeslagen zijn. Wel liep hij toevallig nog naar het raam toe en keek hij naar buiten en toen zag hij een enorme rookpluim uit de schuur komen. De laatste gigantische onweersklap was toch een rake klap in de schuur geweest.

Nic brulde door de gang dat de schuur in brand stond naar Corry en Ilse. Carola woonde inmiddels niet meer thuis nadat ze van het voorjaar met John Nannes was getrouwd. Corry en Ilse waren ook al door die klap wakker geworden en sprongen uit bed. Nic rende naar de schuur om te kijken of er nog iets gered kon worden en ondertussen belde Ilse de brandweer. In de tussentijd wist Nic de hond, de auto en een fiets nog te redden, maar daarna greep het vuur razendsnel om zich heen. Veel andere mensen in de omgeving die op het punt stonden om naar het werk te gaan, hadden de bliksem ook zien inslaan. De brandweercommandant die als eerste aankwam adviseerde om alle spullen uit het huis te halen, want het zag ernaar uit dat deze ook in vlammen op zou gaan. Veel omstanders hielpen om zoveel mogelijk spullen uit het huis halen. Na een kwartier arriveerde de brandweer pas, omdat er discussie was of de brandweer van Warmenhuizen of Langedijk moest komen. Uiteindelijk kwam het korps van Langedijk en zij konden beginnen met blussen. De schuur was niet meer te redden en het huis werd nat gehouden. Nadat de wind draaide was definitief het gevaar dat het huis zou verbranden geweken. De schuur was volledig in de as gelegd met alle machines die erin stonden. (Zie onderaan deze blog een volledige foto collage van de brand en de nieuwbouw van de schuur.) 

 Na een paar dagen nablussen en nadat alles was afgehandeld met de verzekering kon de troep worden opgeruimd. Ook gingen de werkzaamheden gewoon door en stond het bollenrooien en -pellen weer voor de deur. Daarvoor werd vervangende schuurruimte gehuurd bij de broers van Ruud (Siem en Koos Broersen). Zo konden de werkzaamheden gewoon doorgaan.

De gehele zomer is er keihard gewerkt door Bouwbedrijf Jan Moras om ook deze schuur af te bouwen. De schuur en het koelhuis moesten namelijk voor de herfst, voordat de kool geoogst ging worden, klaar zijn. De schuur werd een stuk hoger gebouwd, omdat vanaf nu de kool en een deel van de bollen in kisten werd gedaan. Dit jaar werden er dan naast de vervangende (verbrande) spullen ook nieuwe koolkisten en een heftruck (zie foto Ruud en Ilse aan het oefenen) aangeschaft. Dit was wederom een enorme verbetering.

In 1987 trouwde Ruud en Ilse met elkaar en gingen op het dorp in Warmenhuizen wonen. Hier werd Roy in oktober 1988 geboren. In najaar van 1989 stopte Nic met zijn werkzaamheden als raadslid van de gemeente Langedijk. Hiervoor kreeg jij een onderscheiding en kwam er een krantenbericht uit. “Het mooiste krijg je voor niets”, aldus Nic Karsten.Hij ging uit de raad, deels omdat vanaf 1990 onze huidige bedrijfslocatie niet meer in Langedijk, maar in Warmenhuizen kwam te liggen. Daarover volgende week meer en vergeet niet alle foto’s hieronder te bekijken.

De verkaveling van het Geestmerambacht gebied

1965-1970

In 1965 ging Nic zelf verder met zijn eigen bedrijf, niet meer samen met zijn vader en broer. Wel werd er nog veel samengewerkt en gebruik gemaakt van dezelfde schuur. In deze tijd kocht Nic zijn eerste Agria (tweewielige trekker) die het paard verving. Rond 1968 begon de verkaveling (zie foto’s) in het hele Geestmerambacht gebied. Alle slootjes werden drooggelegd door het waterpeil maar liefst 1 meter te verlagen en waar de wegen moesten komen, werd dat aangevuld met zand uit het tegenwoordige Geestmerambacht meer. Hierdoor is het recreatiegebied Geestmerambacht ontstaan. Daarna werden alle slootjes met bulldozers gedempt en werden er nieuwe grote sloten gegraven. Alles werd vervolgens opnieuw ingedeeld, nieuwe tuinbouwbedrijven werden gesticht en werden de wegen in dit gebied aangelegd, waaronder de N245. Dit heeft voor een enorme boost gezorgd voor het leven en bedrijvigheid in Warmenhuizen.

Op de foto is een zandzuiger te zien die zand uit het recreatiegebied Geestmerambacht zoog en dit werd richting het gebied via buizen verplaatst, zodat daar de wegen op aangelegd konden worden.

1970-1975

Nic wist vanaf het begin van de verkaveling welke plek hij graag wilde hebben. Dit werd in 1971 verzilverd, door het te ruilen met het eigen land, en de plek aan de Dergmeerweg 30 in het toenmalige Oudkarspel was een feit. Dit perceel was 7 ha groot. Hier liet Nic een huis en een schuur bouwen  (zie foto) om hier met zijn gezin te gaan wonen en om zijn tuinbouwbedrijf verder uit te bouwen. Nic werkte toen ook nog veel samen met zijn broers Jaap en Henk en teelde kool, aardappels en tulpen. In deze tijd kwam de mechanisatie op gang en daarom werd ook de eerste trekker (merk Steyr) gekocht die deels de Agria verving. De aardappels en tulpen konden vanaf nu worden gepoot/geplant en gerooid worden met een machine, maar de tulpenbollen werden wel nog met de hand opgezocht met scholieren in de zomervakantie. Ook was het in de zomervakantie altijd een hele drukte als scholieren met de hand aan het bollenpellen waren.

Op de foto de bouw van de schuur en op de andere foto de tweede nieuwe bollenplanter. Op de foto van links naar rechts Carola, Ilse, Nic, Jaap jr en Jaap sr.

1975-1980

Vanaf dit jaar konden de tulpen machinaal gekopt worden met de nieuwe kopmachine (zie foto waarop Carola en Nic staan met de machine). Vervolgens moesten de tulpenbedden wel nog worden nagelopen door scholieren net zoals dat tegenwoordig gaat. De kool werd in de herfst allemaal nog met de hand van het land gehaald en vervolgens los gestapeld in het koelhuis, omdat er nog geen heftruck was. In de winter werden alle kolen één voor één nagekeken en werden de gezonde kolen teruggelegd en de zieke kolen werden opgeknapt en vervolgens teruggelegd of vroegtijdig verkocht. De kool werd verpakt in zakjes per 25 kilogram en werd verkocht door middel van bemiddeling of werd geveild. Ook al was er nog veel handarbeid het was in vergelijking met voor de verkaveling een hele verbetering. Ook ging de productie per hectare flink omhoog.

Minister van Landbouw Fons van der Stee (zie foto en krantenbericht hieronder) kwam op bedrijfsbezoek bij Nic Karsten om te kijken hoe het in zijn werk ging.

Het begin van de bollenteelt

1950-1955

In deze tijd werd er gestart met de bollenteelt van gladiolen met zo’n 0,5 ha. Een jaar later werd de hoeveelheid verdubbeld tot 1 ha en vier soorten. Vervolgens wilden de heren ook met de tulpenteelt starten, maar daarvoor moesten ze een erkenning krijgen en moest er een teeltvergunning en plantgoed worden gekocht. De teeltvergunning kostte 30 gulden per RR (Rijnlandse Roede, ongeveer 14 m2). Het areaal was in het begin zo’n 200 m2 en dit werd langzaam uitgebreid. Dit was hard werken, want de tulpen werd dan wel al met behulp van het paard en ploeg geplant en gerooid, maar wel moesten alle tulpen met de hand worden gekopt, de bollen na het opploegen nog met de hand worden opgezocht en vervolgens allemaal met de hand worden gepeld. De bollen werden in die tijd wel al per vrachtwagen met Nieuwland Transport naar Lisse vervoerd. Verder ging ook de teelt van de andere gewassen op de kleine akkertjes gewoon door.

Op de foto beneden van v.l.n.r. Hein Boon, Klaas Bakker, Gert Kruijer, Aaf Kruijer-Broersen, Jaap sr (met op de arm Jaap jr), Trien Karsten-Boon, Geertje Boekel-Karsten en Gert Kamper. Boven op de auto links Jaan Spoor en rechts Jan Boekel (met Jaap Boekel op de arm). Op de achtergrond de vrachtwagen van Nieuwland Transport met in dit geval kool.

1955-1960 

Nic (25 jaar) wilde graag een aandeel in het bedrijf van zijn vader, daarom gingen  Nic, Henk en zijn vader samen het bedrijf runnen. De winstverdelingen veranderde, maar verder veranderde er niet veel. In 1958 trouwde Nic met Corry de Nijs en gingen samenwonen in Kalverdijk. Dit huis (zie foto) hebben zij zelf laten bouwen en kostte in die tijd met grond ongeveer 20.000 gulden. Corry hielp in het voorjaar en in de zomer ook graag mee met tulpenkoppen en met bollenpellen. Na de teelt van aardappelen werd er nog andijvie geteeld en dit werd geveild bij de Noordermarktbond (NMB) in Noord-Scharwoude. Hier gingen dan ook alle producten heen.

1960-1965 

De tulpenbollen konden vanaf 1961 geplant worden met de nieuwe koningsplantmachine (zie foto). Met de nieuwe machine, die over houten planken reed, werd een geultje geploegd. Vervolgens liet de machine de bollen in de geul rollen en werd het direct weer dicht geploegd. De bollen zijn geplant! Zo werd de 0,25 hectare bollen geplant in 1 week. Wel moesten elke keer de planken worden verlegd waar overheen gereden werd. Dat was een barre klus, aldus Nic Karsten ;).

Nic en Corry kregen samen twee dochters Ilse (1962) en Carola (1964). Toen de meiden nog jong waren ging de voorkeur van Corry uit om het bollenpellen thuis in de bijkeuken te doen. Dit was dan mooi te combineren met de opvoeding en het huishouden. De moeder van Nic kwam af en toe ook langs om te helpen.

Tot zover de jaren 1950 t/m 1965 waarin de eerste ontwikkelingen van mechanisatie heeft plaats gevonden. Volgende week het begin van de verkaveling, het verhuizen naar Oudkarspel en het bezoek van Landbouwminster Fons van de Stee…..